Με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα κατά της αυτοκτονίας, θυμήθηκα ένα άρθρο που είχα διαβάσει κάποτε που αφορούσε τους επιζώντες αποτυχημένων απόπειρων αυτοκτονίας. Μιλάει για 29 ανθρώπους που πήδηξαν από την Golden Gate bridge και επέζησαν ενάντια στις πιθανότητες.
Με ύψος 69 μέτρων, ήτοι 25 ορόφων, μετά από μια πτώση διάρκειας 4 δευτερολέπτων, αυτός που θα πηδήξει από τη γέφυρα χτυπάει το νερό με ταχύτητα 120 χλμ/ώρα και προσκρούει με τη δύναμη ενός φορτηγού σε τοίχο. Πρόκειται για μέθοδο αυτοκτονίας με πιθανότητα επιτυχίας 98%. Η Golden Gate bridge είναι το δημοφιλέστερο σημείο αυτοκτονίας στις ΗΠΑ και ίσως σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάθε 16 ημέρες, 1 άνθρωπος επιχειρεί να βρει τον θάνατό του πηδώντας από αυτή τη γέφυρα. Και όμως, αυτό το υψηλό ποσοστό δεν είναι το συγκλονιστικότερο κομμάτι της ιστορίας. Το συγκλονιστικότερο κομμάτι της ιστορίας, είναι, κατά τη γνώμη μου, το εξής: Κάθε ένα από τα 29 άτομα που κατάφεραν να επιζήσουν αυτής της πτώσης δήλωσαν ότι μετάνιωσαν την απόφασή τους ακριβώς τη στιγμή που έπεσαν στο κενό. Όλοι ανεξαιρέτως όσοι επέζησαν, μετάνιωναν αμέσως την απόφασή τους να πηδήξουν προς τον θάνατό τους. Ο Ken Baldwin, είναι ένας από τους επιζήσαντες του Golden Gate bridge. Αποφάσισε να αυτοκτονήσει το καλοκαίρι του 1985. Έπασχε από κατάθλιψη από τα 28 του χρόνια, και τώρα, ως νέος γονιός, υπέφερε από στρες και αϋνία, που χειροτέρευαν την κατάσταση. Μια φωνή μέσα του του έλεγε ότι είναι αποτυχημένος, ότι πιάνει τσάμπα χώρο και ήταν πεπεισμένος πως η γυναίκα του και η κόρη του θα ζούσαν πολύ καλύτερα χωρίς την παρουσία του. Είχε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει μία φορά στο παρελθόν παίρνοντας υπερβολική δόση αναλγητικών, όμως δεν τα είχε καταφέρει. Αυτή τη φορά ήταν αποφασισμένος. Είπε στη σύζυγό του ότι θα αργήσει στη δουλειά και οδήγησε για 3 ώρες μέχρι την Golden Gate bridge. Ήταν 10 το πρωί. Περπάτησε αργά ως την άκρη της γέφυρας και πήδηξε πάνω από την προστατευτική μπάρα. Τη στιγμή που άφησε τα χέρια του, συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος. Θυμάται: “Σκέφτηκα, Τι κάνω; Αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορώ να κάνω στη ζωή μου. Σκέφτηκα τη σύζυγό μου και την κόρη μου. Δεν ήθελα να πεθάνω. Ήθελα να ζήσω. Κάθε πράγμα στη ζωή μου που πίστευα ότι δεν μπορεί να αλλάξει, μπορούσε - εκτός από ένα: το ότι είχα μόλις πηδήξει.” Ο Ken, όπως και ο Kevin Hines, είναι δύο από τους τυχερούς που κατάφεραν να μην πέσουν στο νερό πρώτα με την κοιλιά ή το κεφάλι, αλλά με τα πόδια. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος πτώσης που έχει κάποιες πιθανότητες επιβίωσης. Ο θρυμματισμός των μηριαίων οστών στα πόδια μπορεί μερικές φορές να προστατεύει τα ζωτικά όργανα του σώματος από την πλήρη επίδραση της πτώσης. Στην περίπτωση του Ken, αν και δεν υπήρξαν σπασμένα οστά, υπήρχαν σοβαροί μώλωπες στους πνεύμονες και μετά την πτώση είχε μόνο 50% πιθανότητες επιβίωσης. “Πριν, δεν ήθελα να γίνω καλά. Είχα κυριευθεί από την κατάθλιψή μου. Όμως μετά την πτώση, αυτό άλλαξε, γιατί τώρα ήξερα ότι ήθελα να ζήσω… Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μόνο μία ζωή, που οδηγεί από το γυμνάσιο στο πανεπιστήμιο, στον γάμο, την εργασία και τα παιδιά. Εγώ έχω δύο ζωές. Μία πριν την πτώση, και μία μετά. Είμαι ένας σχεδόν εντελώς διαφορετικός άνθρωπος τώρα. Ξέρω τώρα ότι είμαι τυχερός που είμαι ζωντανός. Μπορεί να είχα μια απαίσια μέρα στο σχολείο (ο Ken είναι τώρα δάσκαλος γυμνασίου), αλλά έχω τη ζωή μου.” Παρόμοιες ιστορίες δεύτερης ευκαιρίας έρχονται και απο άλλες σχετικές πηγές: υπήρξαν συνολικά 515 άνθρωποι που έφτασαν στη γέφυρα με σκοπό να πηδήξουν, όμως κάποιος τους σταμάτησε λίγο πριν την κρίσιμη απόφαση. Και σε αυτή την ομάδα ανθρώπων, μόνο το 7% επιχείρησε δεύτερη απόπειρα στη συνέχεια της ζωής τους. Παρόμοια και χαμηλότερα ποσοστά βρίσκουμε στις 177 μελέτες που παρουσιάζουν αντίστοιχα στατιστικά παγκοσμίως μέχρι σήμερα. Οι παραπάνω ιστορίες μας μαθαίνουν πως η αυτοκτονία είναι πολύ συχνά μια απόφαση που, αν αποτραπεί, ανατρέπεται. Ας έχουμε όλοι μας τα μάτια ανοιχτά, ώστε να πετύχουμε την έγκαιρη πρόληψη. Η σημερινή ημέρα ευαισθητοποίησης είναι εξαιρετικά σημαντική. Σε περίπτωση που το θέμα αυτό σας αφορά άμεσα ή έμμεσα, η 24ωρη γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία είναι το 1018. Καλέστε εάν σκέφτεστε την αυτοκτονία, εάν ανησυχείτε για κάποιον δικό σας άνθρωπο, ή αν έχετε χάσει κάποιον δικό σας άνθρωπο. Πηγές: 1. The jumpers. What Happens when a Person Survives Jumping off the Golden Gate Bridge. Psychology Today. 2. Where Are They Now?: The Fate of Suicide Attempt Survivors. Speaking of Suicide.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
ελενα σπανουΨυχολόγος, Νευροεπιστήμων, Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια Archives
September 2021
Categories |