Αμέτρητες φορές στη θεραπεία ανακύπτει το ερώτημα: «ΜΗΠΩΣ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ DNA ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ;»
Μην απελπίζεστε επ’ ουδενί! Αφενός, δουλεύει υπέρ μας η νευροπλαστικότητα, δηλαδή η δυνατότητα του εγκεφάλου να αλλάζει τη δομή του - έχουμε μιλήσει για αυτήν σε προηγούμενο post. Αφετέρου, αν θελουμε να καταλάβουμε πώς λειτουργούν τα γονίδια, χρειάζεται να λάβουμε υπόψιν πως οι οδηγίες που δίνουν στον οργανισμό δεν είναι γραμμένες στην πέτρα, δηλαδή κανένα γονίδιο δεν προεξοφλεί την εκδήλωση μιας ψυχολογικής νόσου. Για την εκδήλωση μιας ψυχικής διαταραχής (πχ κατάθλιψη, γενικευμένη αγχώδης διαταραχή) ή μιας μη λειτουργικής συμπεριφοράς (πχ εξάρτηση από ουσίες), είναι απαραίτητο, εκτός από τη συνδρομή των γονιδίων, να μπει στο παιχνίδι και το περιβάλλον, το οποίο θα ενεργοποιήσει, τρόπον τινά, τα «κακά» γονίδια και έτσι θα εκδηλωθεί η ανεπιθύμητη δράση τους. Σαν περιβάλλον νοείται το σύνολο των συνθηκών στις οποίες μεγαλώσαμε (οικογενειακές, κοινωνικές κλπ) με το σύνολο των πιέσεων (του στρες στον οργανισμό δηλαδή) που άσκησαν επάνω μας, αλλά και ο τρόπος ζωής που επιλέγουμε (φροντίδα του εαυτού: δραστηριότητα, ξεκούραση, ύπνος, διατροφή κλπ). Το ευτύχημα είναι ότι μέσω της ψυχοθεραπείας - και χάρη στη νευροπλαστικότητα - μπορούμε να παρέμβουμε αποτελεσματικά και στο αποτύπωμα που άφησε στη δομή του εγκεφάλου μας ο τρόπος που μεγαλώσαμε, και στην αντιστροφή της ζημιάς που προκλήθηκε από τον τρόπο ζωής μας.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
ελενα σπανουΨυχολόγος, Νευροεπιστήμων, Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια Archives
September 2021
Categories |