Η οξυτοκίνη, η λεγόμενη και «ορμόνη της αγάπης», είναι μια από τις πολλές ορμόνες που κυκλοφορούν στο ανθρώπινο σώμα.
Οι ορμόνες επηρεάζουν το πώς νιώθουμε, το τι κάνουμε και το τι σκεφτόμαστε. Η οξυτοκίνη, ειδικά, όταν εκλύεται και κυκλοφορεί στο σώμα, προκαλεί αισθήματα ικανοποίησης, ηρεμίας και ασφαλείας και μειώνει το άγχος. Πήρε το όνομα της από τις λέξεις «οξύς» και «τόκος», που σημαίνουν «γρήγορη γέννα», όταν ανακαλύφθηκε το 1906 από τον Βρετανό Sir Henry Hallett Dale η ιδιότητα της να προκαλεί συσπάσεις της μήτρας. Ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος για να την προκαλέσετε έκλυση οξυτοκίνης στο σώμα σας είναι να αγκαλιάσετε κάποιον. Έρευνες έχουν δείξει ότι 20 δευτερόλεπτα αρκούν. 20 δευτερόλεπτα αγκαλιάς έχει βρεθεί ότι ρίχνουν την αρτηριακή πίεση και σας κάνουν να εμπιστευτείτε το άτομο που αγκαλιάσετε (τον νου σας ποιον θα αγκαλιάσετε!). Η οξυτοκίνη παίζει καθοριστικό ρόλο και στο αναπαραγωγικό μας σύστημα. Εκλύεται σε σημαντικές ποσότητες κατά τη διάρκεια του οργασμού, κατά τη διάρκεια της γεννάς και ακόμα περισσότερο αμέσως μετά τη γέννα και κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Ο βιολογικός της σκοπός είναι να ενισχύσει τον δεσμό ανάμεσα στη μητέρα και το βρέφος, αλλά και ανάμεσα στους ερωτικούς συντρόφους. Η οξυτοκίνη προϋπήρχε σαν ορμόνη στα υπόλοιπα ζώα πολύ πριν την ύπαρξη του ανθρώπου και είναι υπεύθυνη για την εγγενή τάση των θηλαστικών να προστατεύουν τα μωρά τους. Τέλος, η οξυτοκίνη πυροδοτείται και στις κοινωνικές μας συναναστροφές. Ιδιαίτερα δε, όταν βρισκόμαστε σε ένα ωραίο τραπέζι και τρώμε παρέα με αγαπημένους φίλους και μας κάνει να βιώνουμε αισθήματα φιλίας, ασφάλειας και κοινότητας. Καθώς αίρονται σταδιακά οι απαγορεύσεις, τι καλύτερη εποχή για να βρεθούμε και να αγκαλιαστούμε! Να αισθανθούμε κοντά, αγαπημένοι και ασφαλείς ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπάμε. Ας ρέει άφθονη οξυτοκίνη, μας έλειψε τόσοι καιρό. Με αγάπη
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
ελενα σπανουΨυχολόγος, Νευροεπιστήμων, Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια Archives
September 2021
Categories |