Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί δυσκολευόμαστε να πούμε «όχι» ή γιατί δυσκολευόμαστε να πούμε «ναι»;
Το κράτημα που νιώθουμε όταν χρειάζεται να αρνηθούμε μια χάρη σχετίζεται με την εγγενή και προσαρμοστική ανάγκη μας για αποδοχή, με ένα δυσάρεστο αίσθημα ότι οι άλλοι μπορεί να πάψουν να μας αγαπούν ή να μας απορρίψουν αν αρνηθούμε το χατίρι. Είναι πραγματικά σοφή αυτή η στρατηγική; Κάθε φορά που λέμε ένα ΝΑΙ που δεν εννοούμε στους άλλους, την ίδια στιγμή λέμε και ένα ΟΧΙ στον εαυτό μας. Ας μη δυσκολευόμαστε να θέσουμε ξεκάθαρα τα όρια μας. Ας αρχίσουμε σιγά σιγά να λέμε τα υψηλής ποιότητας ΟΧΙ. Η δυσκολία να πούμε ναι, από την άλλη, είναι συχνά σημάδι πως δεν μας εμπιστευόμαστε αρκετά. Παρόλο που επιθυμούμε κάτι, δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε σίγουρα να αντεπεξέλθουμε και αρχίζει να φυτρώνει μέσα μας το ζιζάνιο της αμφιβολίας «Κι άμα δεν τα καταφέρω; Και άμα μου βγει σε κακό; Μήπως καλύτερα να κάτσω εδώ που κάθομαι;». Όταν απομακρύνομαι από τις επιθυμίες μου, απομακρύνομαι την ίδια στιγμή από τον εαυτό μου. Ας μην προχωράμε τόσο με πυξίδα τον φόβο και την ασφάλεια, αλλά περισσότερο με την ελευθερία και την αγάπη.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
ελενα σπανουΨυχολόγος, Νευροεπιστήμων, Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια Archives
September 2021
Categories |